دونگاهی که کردمت همه عمر

                                   نرود تا قیامت ازیادم

 نگه اولین که دل بردی

                                  نگه اخرین که جان دادم

   اذربیگی

 دل رانگاه گرم تودیوانه می کند

                                        ائینه رارخ تو پری خانه می کند

 صائب

 اظهارعشق را به سخن احتیاج نیست

                                       چندان که شد نگه به نگه بس است

 گفتم چگونه می کشی وزنده میکنی؟

                                            ازیک نگاه کشت و نگاه دگرزنده کرد

امیرخسرو دهلوی